Όταν ο μέσος Έλληνας και όχι μόνο,
ξεστομίζει την περίφημη φράση :"Oταν
εμείς χτίζαμε Παρθενώνες,οι άλλοι τρώγανε βελανίδια",ίσως και να μην
έχει συνειδητοποιήσει ότι παρόμοια άποψη είχε εκφραστεί απο το 1926,
απο εκείνον που δημιούργησε το πιο
τερατώδες καθεστώς που γνώρισε αυτός ο πλανήτης.Το όνομα του Αδόλφος Χίτλερ.
Ξεκινώντας να γράφω αυτό το άρθρο,
έψαξα να βρώ πληροφορίες για τον
ορισμό των δύο λέξεων.
Επέλεξα λοιπόν τους παρακάτω ορισμούς που κατά την γνώμη μου είναι περισσότερο κατανοητοί.
Πολιτισμός : "Ο όρος εμφανίστηκε στα ελληνικά τον 18ο αιώνα απο τον Αδαμάντιο Κοραή,ώς αντιστοίχιση του γαλλικού civilisation,έκτοτε όμως χρησιμοποιείται υποκαλύπτοντας και την έννοια culture (κουλτούρα).
Αυτοί που πρώτοι χρησιμοποίησαν τον όρο πολιτισμό ,του επέδιδαν πιθανόν την σημασία της εκλεπτυσμένης συμπεριφοράς,της ευγένειας γενικά της εξελικτικότητας του ατόμου.
Αυτές οι έννοιες περιείχαν την ιδέα της εξέλιξεις προς το καλύτερο.
Τονίζω..."προς το καλύτερο".
Άρα,ο πολιτισμός συγχέεται συχνά με τον όρο κουλτούρα.
Όμως οι δυο αυτές λέξεις σε σύντομο χρονικό διάστημα απέκτησαν πολλές και διαφορετικές σημασίες καθώς και παρεξηγήσεις σχετικά με τον ορισμό τους.
PΟ "Πολιτισμός και η Κουλτούρα"
του σήμερα..
Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι
ο πολιτισμός αντιπροσωπεύει την ενότητα ενώ η κουλτούρα την διαφοροποίηση.
Αναρωτιέμαι όμως ,πότε σε αυτή την χώρα θα αντικαταστήσουμε αυτή την ξενική κια κακόηχη λέξη "κουλτούρα" με την θαυμάσια ελλήνικη λέξη "παιδεία¨..
Ας περάσουμε λοιπόν στο σήμερα.Είμαστε μια χώρα στην οποία όπως όλες οι παραγωγικές
δυνατότητες(π.χ γεωργία,βιομήχανια),έχουν
καταρρεύσει και τείνουν προς την εξαφάνιση,
δίνοντας την θέση τους στην ανεξέλεκτη εισαγώγη αγαθών και υπηρεσιών απο άλλες χώρες,έτσι και ο πολιτισμός καθώς και η παιδεία μας
έχουν υποστεί τεράστια φθορά σε σημείο πλέον να μην αναπαράγονται,παρά μόνο σε συζητήσεις των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.
Δυστυχώς η εμμονή και το εθνικό μας σλόγκαν "ότι εμείς οι Ελληνες δώσαμε το φώς και τον πολιτισμό σε όλον τον πλανήτη",μας οδήγησε σταδιακά στην απόλυτη κατάρρευση,κυρίως την πνευματική και στην συναισθηματική και ψυχική υποδούλωση.Διότι αύτα είναι τα αποτελέσματα της έπαρσης και της εντύπωσης πως είμαστε σαν λαός, ανώτερος πνευματικά απο τους υπολοίπους.
Η ιστορία απέδειξε οτι δεν είμαστε άξιοι συνεχιστές,εκείνων που αιώνες πριν μας προίκισαν,κατατασοντάς μας στην παγκόσμια πολιτιστική και πολιτισμική ελίτ.
Δεν γνωριζω αν είναι πλέον εφικτό να αναστραφεί
αυτό το κλίμα.Δυστυχώς τα δείγματα γραφής της εποχής που διανύουμε είναι απογοητευτικά και η ποιότητά τους θα έλεγα,δεύτερης ή και τρίτης διαλογής.
Μείναμε πίσω, να πίνουμε χαλαρά την "φραπεδιά" μας,κοιτάζοντας την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα,
πάιζοντας πόρτες και πλακωτό στο τάβλι,πιστεύοντας
πως ο πολιτισμός είναι αθάνατος και θα συνεχίζετε στο αυτόματο η εξέλιξη του και η δημιουργία νέων
προοδευτικών ιδεών.
Όμως η δημιουργία είναι μια αλυσίδα αποτελεσμάτων.
Ξεκιναέι απο την πράξη η οποία ειναι αποτέλεσμα της σκέψης,η οποία σκέψη ειναι αποτέλεσμα της λεγόμενης εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Βασικό συστατικό της παραπάνω διαδικασίας όμως ,είναι η παιδεία.Χωρίς αυτή ,η σωστή λειτουργία είναι ανέφικτη και είναι δεδομένο ότι τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά.
Πεποίθηση μου είναι οτι βασική προυπόθεση για να επέλθει η αναγγένηση σε αύτον τον τόπο,είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής μέσα στην οικογένεια και κυρίως απο τους γονείς καθώς και η ριζική αναδιάρθρωση του συστήματος της παιδείας που πλέον βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση.
Ισως τότε, να είναι εφικτή η απαλλαγή μας απο τέτοιου είδους εθνικιστικών αντιλήψεων και επάρσεων καθώς
και η παραδοχή των ευθυνών που μας αναλογούν και σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο ".
"Το λάθος μπόρει να διορθωθεί,
εφόσον αναγνωριστεί και γίνει αποδεκτό".
κείμενο-επιμέλεια:Άγγελος Μπιλιώνης
